top of page
Search
  • Maya

Georges

Updated: Feb 11, 2021

Op mijn veertiende ging ik voor het eerst in mijn leven naar een concert. In Carré trad Georges Moustaki op: een Franse zanger van Grieks-joodse afkomst. Hij had één hitje, Le Métèque, toevallig een nummer waar ik helemaal niets aan vond. Ik kon me dan ook heel goed voorstellen dat hij niet zoveel fans had, want je hoorde hem bijna nooit op de radio en als er iets van hem gedraaid werd, dan was het dit hitje waar geen bal aan was. Nu vraagt u zich misschien af: hoe ben jij dan fan geworden? Nou, ik had een cassettebandje van een concert van hem: Bobino 70. Dat bandje heb ik grijsgedraaid. Prachtige liedjes, stuk voor stuk, die ik fonetisch meezong want mijn Frans was nog niet zo goed in die tijd. Uiteraard deed ik dat meezingen thuis, niet in Carré, want het waren luisterliedjes en de mensen zaten er niet om mij te horen. Ik had enorm naar dit concert toegeleefd. Op je veertiende, nog thuis wonend bij je ouders in Amsterdam Geuzenveld, maak je niet zoveel mee. Zeg maar gerust: niks. Dus dit was wel iets om naar uit te kijken. Het was een heerlijke avond. Natuurlijk is de eerste keer Carré al overweldigend, maar het concert was ook zo wonderschoon; zijn mooie stem, hij zong alle bekende liedjes van Bobino 70, ma liberté, le temps de vivre, en meer. Ik werd fan voor het leven en ik besloot dat ik na de middelbare school Frans wilde gaan studeren.

Toen ik jaren later, na allerlei omzwervingen in televisieland, eindelijk lerares werd op een middelbare school, was mijn Frans schandalig ver weggezakt, dus ik gaf Nederlandse les. Mijn liefste collega Wieteke was wel docent Frans en samen gingen we regelmatig met de voor-examenleerlingen op excursie naar Parijs. Op één van onze eerste wandelingen door de Franse hoofdstad vertelde ik haar over mijn liefde voor Georges Moustaki. We spraken Georges erg overdreven, op z’n allerfranst, uit en waren het erover eens dat de naam alleen al genoeg was om verliefd op te worden. Ik liet Wieteke zien waar hij woonde (want dat had ik natuurlijk haarfijn uitgeplozen) en beloofde haar dat ik het cassettebandje Bobino 70 een keer voor haar mee zou nemen. Daar is het nooit van gekomen, u weet hoe die dingen gaan. Het jaar daarop ging ik één keer niet mee naar Parijs en uitgerekend tijdens die excursie ontmoette ze een andere Georges, een waanzinnig knappe barman in een kroegje in Montmartre. En daar begon onze spraakverwarring die nog jaren zou duren: we schreven elkaar kaarten uit Parijs met een warme bisou van Georges. Ik bedoelde Moustaki en zij bedoelde het stuk uit de kroeg. Zij was vergeten dat ik die barman nooit ontmoet had en ik dacht automatisch dat zij net zo’n fan van Moustaki was geworden als ik.

Ik heb Moustaki nog twee keer gezien in de jaren daarna. De laatste keer was in 2008. Ik had twee kaartjes gekocht en nam Wieteke mee. Onze Georges was wel oud geworden. Ik schrok behoorlijk toen hij het podium opkwam. Maar toen hij begon te zingen, viel dat oud zijn weg. Zijn stem was iets fragieler, maar nog steeds prachtig. In mijn hoofd zong ik alle liedjes mee en na al die jaren begreep ik ook eindelijk waar alle liedjes over gingen. Benieuwd of Wieteke net zo zat te genieten als ik keek ik opzij. Ze hing scheef in haar stoel: ze was in slaap gevallen! Hahaha, ze schaamt zich nog te pletter iedere keer als Georges ter sprake komt.

Een paar jaar geleden kochten Gerard en ik een kleine caravan: een Eriba, met als extraatje een ingebouwd casettedeck. Hoe old-time wil je het hebben? Elke vakantie gaat Georges mee. Als we op een rustige camping staan en de fles wijn gaat ’s avonds open, dan klinkt Bobino 70 over de speakertjes en geniet ik nog net zo van Moustaki als toen, bijna vijftig jaar geleden in Carré. “Nous prendrons le temps de vivre, d'être libres, mon amour……..”








11 views0 comments

Recent Posts

See All

Vliegangst

Er was een tijd dat ik, naast mijn gewone werk, een behoorlijke cent verdiende aan het inspreken van commercials. Een lucratieve business waar ik nu nog de vruchten van pluk: ik kon een flinke aanbeta

Post: Blog2_Post
bottom of page